وحشتناک ترین اقامتگاه های تفریحی دنیا

برخی از اقامتگاه های تفریحی در دنیا میباشند که رفتن به آنها دل و جرات می‌خواهد, شما را با این مکان ها آشنا می‌کنیم. دیگر نگران صف های طولانی در میز پذیرش یا تلاش برای گرفتن آخرین سوسیس صبحانه نخواهید بود, چرا که شمار میهمانان در این گردشگاه های متروکه, و گرچه خوشگل, بسیار اندک هست.

۱- منزل های یوفو سازی تایلند

این منزل های دایره ای شکل تعطیلاتی در ساحل شمالی تایلند در اواخر دهه ۱۹۷۰ ساخته شدند. هدف این بود که اقامتگاهی لوکس و خانوادگی نزدیک شهر نیو تایپه ساخته شود. ولی با اینکه این منزل ها احتمالا عمده شبیه منزل های جن زده معمولی به نظر نرسند, ولی چیزی عجیب در مورد این مکان متروک وجود دارد.

این پروژه در دهه ۱۹۸۰ به دلیل نبود سرمایه کافی و برخی حوادث رمزآلود, از جمله چندین تصادفی که در هنگام فرآوری و ساز رخداد افتاد, متوقف شد. برخی افراد محلی یقین دارند زمانی که کارگران محلی مجسمه ای از اژدهای چینی را به دلیل عریض کردن جاده ورودی اصلی به اقامتگاه ویرانی کردند, اقبال شوم به سر خود آوردند.

۲- هتل مایا کوبه ژاپن

هتل آرت دکو مایا در شمال شهر کوبه در ژاپن در مسیر کوه مایا واقع شده, و تنها از طریق اتومبیل کابلی یا مسیر کوهنوردی شیب دار قابل دسترس هست. این هتل در سال ۱۹۲۹ ساخته شد و در طول تاریخ خود دچار مصیبت های ناگفته بسیاری شده هست:

این هتل در زمان جنگ جهانی دوم دچار صدمه سنگین ناشی از بمب شد, و شش سال بعد از افتتاح دوباره در سال ۱۹۶۱ به شدت توسط طوفان تایفون و جریان های گِل صدمه دید تا یکبار دیگر درهای آن بسته شود.

این مکان سرانجام در سال ۱۹۷۴ و این بار بعنوان مرکزی دانش آموزی باز شد. به ندرت از این مکان بهره گیری شد و در سال ۱۹۹۵ بعد از خسارت اکثر ناشی از زلزله بزرگ هانشین برای همۀ وقت} بسته شد. با وجود خرابی های عمده به دلایل اشاره شده, هنوز هم میتوان زیبایی های محو شده این ساختمان را دید و معماری آرت دکوی آن را تحسین کرد.

۳- ساختمان های بوکر هیل استیشن کامبوج

امروز, بوکر هیل استیشن گروهی از ساختمان های متروکه و در شرایط بد هست, ولی وقتی که در اوایل دهه ۱۹۲۰ ساخته شده بود هدف این بود که اقامتگاهی لوکس مخصوص استعمارگران ثروتمند فرانسوی باشد.

موقعیت جغرافیایی دورافتاده و آب و هوای گرم و شرجی کامبوج از همان نخست مشکلاتی را ایجاد کرد بطوری که ۹۰۰ نفر در هنگام تولید و ساز فوت کردند. این مکان در سال ۱۹۲۵ افتتاح شد ولی ۱۵ سال بعد در حین جنگ هندوچین متروکه شد.

در سال ۱۹۶۲ ساختمان های بیشتری از جمله یک کازینو افتتاح شد. ولی در سال ۱۹۷۲ گروه خمرهای سرخ منطقه را به دست گرفت و این اقامتگاه یک‌بار دیگر متروکه شد.

طرح های جدیدی برای تبدیل دوباره این منطقه به اقامتگاه لوکس تعطیلاتی وجود دارد, و دولت کامبوج اخیراً فرآوری بزرگراه تازه ای را به پایان رسانده که دسترسی به این محل را راحت تر میکند. ولی در حال آماده, تنها ساختمانی که هنوز مورد بهره گیری قرار دارد معبدی کوچک هست.

۴- هتل هاچیجو رویال ژاپن

هاچیجو جیما جزیره ای نیمه گرمسیری هست که تقریبا در ۳۰۰ کیلومتری جنوب توکیو در ژاپن قرار دارد. بعد از جنگ جهانی دوم, این جزیره بعنوان مقصدی گردشگری محبوبیت پیدا کرد و دولت ژاپن آن را بعنوان «هاواییِ ژاپن» تبلیغ کرد.

ولی با افزایش ثروت ژاپن صنعت گردشگری افت پیدا کرد و گردشگران یا هاوایی حقیقی را انتخاب کردند یا اینکه به سمت جنوب تر به جزایر گرمسیری اوکیناوا روانه شدند.

هتل ده طبقه هاچیجو رویال در سال ۱۹۶۳ افتتاح شد, و در آن زمان یکی از بزرگ ترین هتل ها در ژاپن بود. بعد از تغییرات متعدد در مالکیت و تلاش های گوناگون برای برندینگ دوباره, این هتل سرانجام بیش از یک دهه پیش تعطیل شد و از آن زمان در شرایط گرمسیر و نمناک آب و هوایی به سرعت در حال ویرانی هست.

گیاهان پیچشی به سرعت راه خود را به این ساختمان بتنی ترک خورده باز کردند, و خودروهای رها شده زنگ زده در بیرون ساختمان به صورت پارک شده باقی باقیمانده اند. مردم محلی از این مکان دوری میکنند و معتقدند که یکی از جن زده ترین هتل های ژاپن هست.

۵- اقامتگاه واروشا قبرس

در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰, واروشا در قبرس اقامتگاه تفریحی پرطرفداری کنار دریا بود. سلبریتی هایی مانند الیزابت تیلور, بریژیت باردو و ریچارد برتون از ماه ها گذشته اتاق های لوکس آن را رزرو می‌کردند تا بتوانند از تماشای مناظر رو به دریا لذت برند. ولی همۀ چیز در جولای ۱۹۷۴ با حمله ارتش ترکیه تغییر کرد.

۴۵ هزار نفر جمعیت واروشا فرار کردند و این شهر تبدیل به شهر ارواح شد. ولی حمله درست بیرون شهر متوقف شد و آتش بسی نه عمده راحت حاصل شد.امروزه واروشا شهری بین قبرس شمالی تحت تسلط ترک ها و ارتش یونان به سمت جنوب هست.

ساکنین امیدوار بودند که به محض رفع بن بست سیاسی بتوانند به منزل های خود برگردند ولی با گذشت بیش از ۴۰ سال, هنوز هم چشم براه میباشند.

۶- کولمانسکوپ نامیبیا

این شهر نامیبیایی توسط ساکنین آلمانی در دهه ۱۹۰۰ تأسیس شد. انها در جستجوی الماس به این منطقه آمدند, و بعد از یافتن سنگ های ارزشمند زیر شن و ماسه های نامیبیا به ثروت دست پیدا کردند.

نخستین ساکنین از ثروت تازه یافته خود به خوبی بهره گیری کردند و کازینو, خط تراموا, سالن رقص, مدرسه و بیمارستان ساختند. در زمان پایان جنگ جهانی اول, موجودی الماس ها رو به کاهش بود و کولمانسکوپ سرانجام در سال ۱۹۵۴ خالی از سکنه شد.

امروز, این منطقه یکی از پرطرفدار ترین نقاط توریستی نامیبیا هست. هر سال هزاران بازدیدکننده با اتومبیل جیپ از راه می‌رسند تا از میان شن های عمیق عبور کنند و منزل های متروکه را تماشا کنند.

این منطقه هم‌چنین بعنوان محیطی برای تولید فیلم ها و تصویر برداری های بسیار بهره گیری شده هست. در سال ۲۰۱۱, اگنس دین مدل مشهور انگلیسی برای گرفتن چند تصویر برای مجله «vogue» به این جا آمد.

برخی از ساختمان های کولمانسکوپ اکنون تقریبا به طور کامل در شن فرو رفته اند. بازدیدکنندگاه برای ورود به شهر نیاز به مجوز دارند, و تورهای راهنمای هرروز ای نیز برای این منظور وجود دارد.

۷- اقامتگاه پن هیلز پنسیلوانیا کشور آمریکا

این اقامتگاه گسترده و روستایی زمانی یکی از پرطرفدار ترین هتل های کشور آمریکا برای عروس و دامادهایی بود که به ماه عسل می رفتند. این مکان در ابتدا مسافرخانه ای کوچک بود ولی زمانی که آخرین مسافر آن در سال ۲۰۰۹ آنجا را ترک کرد دارای بیش از ۱۰۰ اتاق بود. این هتل از سبک هنری کیچ برخوردار هست.

اتاق ها دارای فرش هایی از کف به سقف و تختخواب های گرد میباشند, و استخر شنا «که اکنون پر از جلبک هست» شبیه به ناقوس عروسی هست.

خب پس چه رخداد بدی افتاد؟ فرانسس پائولیلو صاحب این اقامتگاه در سال ۲۰۰۹ فوت کرد, و مدت کوتاهی بعد از آن مشخص شد که دشواری های مالی بزرگی وجود داشت.

اقامتگاه کمتر از دو ماه پس از مرگ پائولیلو تعطیل شد, و کارگران ادعا میکردند که هرگز چک جایزه پایان خود را دریافت نکردند. این هتل به سرعت دچار صدمه و خرابی شد.