شخصیت علمی و اجتماعی وکیل
شخصیت علمی و اجتماعی وکیل
وکیل کسی که از طرف شخص دیگری – اعم از حقوقی یا حقیقی – به موجب عقد وکالت برای انجام کاری مأمور میشود. نایب السلطنه را در دوره صفویه وکیل میگفتند و عنوان وکیل الرعایا هم از همینجا برخاسته است. میتوان برای وکیل انتخابی حد و مرزی مشخص کرد که در چه زمینهای اجازه وکالت از طرف شما دارد و در چه زمینهای خود شخص باید برای آن کار حضور داشته باشد.
وکیل باید واقع اندیش و واقع نگر بوده و رفتار مبتنی بر واقع داشته باشد. آرمان عدالت را نیک بیانگارد و جستجوی آن را مقدس. حق محوری را به کلام براند و عدالت گستری را بر زبان و…. و از این همه، رسالت انسانی و اخلاقی خویش را به بهترین نحو در رفتار و کردار و گفتار خویش به منصه ظهور برساند.
باید در دفاع از حق موکل خویش، «بند زندان» را بر «بند وجدان» ترجیح دهد و «داد بینوایان» را در نوای «داد» فریاد بزند. از انزوا، پروایی نداشته باشد و البته فریاد را پایان سکوت نداند. انعطاف نظر داشته باشد و پذیرای اندیشه های نو و نظرات مخالف باشد. اندیشمند بوده و رهرو مسیر اندیشه ورزی. تبسم گفتاری داشته باشد و لطافت رفتاری. از پویایی فکری بهره ببرد و از ایستایی اندیشه گریزان.
شخصیت علمی و اجتماعی وکیل
روز وکیل
روز وکیل : تقريبا ۶۰ سال پيش در روز ۷ اسفند سال ۱۳۳۱ لايحه استقلال وکلا با پافشاريهاي دكتر مصدق تصويب شد ولي متاسفانه هفتم اسفند به عنوان سالروز «استقلال كانون وكلا» و بزرگداشت روز وكيل مدافع در کمتر تقويمي ثبت شده است.
در حالی که وقتی تقویم را ورق میزنی به گرامیداشت روزهایی چون ماما، معلم، مهندس و … برخورد میکنی ولی خبری از روز وکیل مدافع نیست، اما چرا؟ پاسخ به این سوال بر عهده کیست؟ آیا جز این است که افراد یار و و یاوری جز وکیل در برابر قاضی ندارند؟ چرا با وجود تلاشهایی که برای خصوصیسازی بسیاری از زمینههای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و … میشود، در بعضی مواقع استقلال وکلا زیر پا گذاشته میشود؟