روش های سنتی تامین آب در گذشته
در گذشته مردم ایران با احداث قنات و احداث بند با مشکل کم آبی مقابله می کردند در گذشته سد ساخته نمی شد بلکه بند ساخته می شد و آب رودخانه بطور کلی مانند امروز بسته نمی شد و بندها مشکلات زیست محیطی ایجاد نمی کردند.
قنات هم روش نسبتا خوبی برای تامین آب در نقاط مختلف ایران بود و امروزه هم هنوز از آن استفاده می شود. در گذشته مردم در مصرف آب خیلی صرفه جویی می کردند و ارزش آب را می دانستند و آن را به هدر نمی داند.
گاهی اوقات پیش می آمد که دچار بی آبی و یا کم آبی می شدند به همین دلیل راهی را کشف کردند تا به این وسیله بتوانند آب مورد نیاز خود و کشت خود را تهیه کنند. حفر چاه و یا قنات یکی از این راهکارها بوده است.
در واقع از این طریق آب های زیرزمینی را برای نیاز خود به زمین هدایت می کردند. با گذشت زمان آب انبارها روی کار آمدند. دونوع آب انبار وجود داشت. یکی از آنها برای آشامیدن و دیگری برای باغ و کشت.
آن آب انباری که برای آشامیدن بود روی آن را می پوشاندند و در مکانی دربسته قرارداشت و آن یکی در صحراها و یا مناطق باز بود. بر سر این آب انبارها شیر وجود داشت و مردم برای آوردن آب باید به داخل زیرزمین می رفتند
