قانون تشکیل شهر
قانون تشکیل شهر
ماده ۱- شهر جدید به نقاط جمعیتی اطلاق می گردد که در چهارچوب طرح مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران که از ای پس به اختصار شورای عالی نامیده می شود در خارج از محدوده قانونی و حریم استحفاظی شهرها ( هر کدام که بزرگتر باشد ) برای اسکان حداقل سی هزار نفر به اضافه ساختمانها و تاسیسات مورد نیاز عمومی ، خدماتی ، اجتماعی و اقتصادی ساکنان آن پیش بینی می شود .
تبصره – موضوع ماده (۱) صرفا برای احداث شهرهای جدید بوده و نافی قوانین و مقررات مربوط به تقسیمات کشوری نمی باشد .
ماده ۲- مکان یابی شهرهای جدید با رعایت سیاستهای دولت و در قالب طرح کالبدی ملی و منطقه ای و ناحیه ای بر اساس پیشنهاد وزرت مسکن و شهرسازی و تصویب شورای عالی تعیین می شود.
تبصره – پس از تصویب مکان احداث شهر جدید ، وزارت مسکن و شهرسازی می تواند حسب مورد برابر قوانین و مقررات جاری نسبت به تملک اراضی و املاک مورد نیاز اقدام نماید و متقاضی غیردولتی نیز می تواند نسبت به خریداری اراضی و املاک مورد نیاز طبق مقررات جاری اقدام نماید.
ماده ۳- تهیه طرح جامع شهرهای جدید پس از اخذ موافقت اصولی از وزارت مسکن و شهرسازی و بر اساس سیاست های مصوب دولت به عهده متقاضی است.
تصویب طرح مذکور از وظایف و اختیارات قانونی شورای عالی می باشد.
تبصره – کلیه دستگاه های اجرائی ذی ربط در خصوص ارائه اطلاعات به متقاضی و مرتبطین با طرح جامع شهرهای جدید مکلف به همکاری هستند.
ماده ۴- طرحهای تفصیلی شهر جدید و تغییرات بعدی آن همچنین نقشه های تفکیکی زمینهای جدید با پیشنهاد شرکت عمران شهرهای جدید که از این شرکت نامیده می شود یا متقاضی به تصویب کمیسیون ماده (۵) قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران ـ مصوب ۲۲/۱۲/۱۳۵۱ ـ می رسد . در ترکیب کمیسیون مزبور تا استقرار شهرداری ، مدیرعامل شرکت عمران شهر جدید که بر اساس قوانین و مقررات مربوط برای احداث شهر جدید تشکیل شده است و در صورتی که هنوز شورای شهر تشکیل نشده باشد رئیس شورای شهر مرکز شهرستان مربوط در کمیسیون شرکت خواهد نمود
ماده ۵- کلیه وزارتخانه ها ، نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران ، موسسات و شرکتهای دولتی و سایر شرکتها و موسساتی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است مکلفند ضمن همکاری در ایجاد شهر جدید به گونه ای برنامه ریزی و اقدام به تامین اعتبار کنند که متناسب به پیشرفت عملیات احداث و اسکان شهر جدید ، خدمات مورد نیاز بر اساس تعرفه های شهرهای مشابه به شهر جدید نیز ارائه گردد
تبصره – شرکتهای وابسته یا متقاضی ایجاد شهر جدید مکلفند اراضی ملکی خود را کاربری آموزشی برابر ماده (۱۸) قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش در استانها ، شهرستانها و مناطق کشور و ملحقات آن مصوب ۲۶/۱۰/۱۳۷۲ و سایر کاربری های خدماتی ( به استثنای اراضی با کاربری تجاری ) را به طور رایگان حسب مورد در اختیار دستگاههای دولتی خدمات دهنده ، شهرداری و شرکتهای آب و فاضلاب قرار دهند . تغییر کاربری یا واگذاری اراضی یاد شده به غیر ممنوع است . سرمایه گذاری از منابع داخلی شرکت برای ایجاد فضاهای آموزشی ، خدماتی ، فرهنگی و مذهبی به حساب مالیاتهای قطعی شده شرکت منظور خواهد شد
ماده ۶- شرکتهای وابسته دولتی اعتبارات جاری و عمرانی مورد نیاز شهر جدید را برای احداث و اجرای طرح های خدمات عمومی همان شهر جدید هر سال از محل فروش زمین و سایر منابع مالی پیش بینی می نمایند
ماده ۷- شرکت مجاز است نسبت به جابجائی اعتبار و درآمد بین شرکتهای وابسته دولتی در جهت کمک به شرکتهای وابسته دولتی زیانده و تامین هزینه های خود با تصویب مجمع عمومی شرکت اقدام نماید
ماده ۸- شرکت یا شرکتهای وابسته تا قبل از استقرار شهرداری مجاز هستند برای مالکان اراضی مازاد بر یکهزار متر مربع مساحت که در محدوده شهر جدید قرار می گیرند بر اساس کاربری بر یکهزار متر مربع مساحت که در محدوده شهر جدید قرار می گیرند بر اساس کاربری و ضوابط طرح جامع و تفصیلی ، اجازه تفکیک ، افراز و عمران صادر نمایند مشروط بر اینکه مالک سهم خدماتی خود را بابت تامین فضاهای لازم برای معابر ، خدمات ، تاسیسات و تجهیزات شهری به میزان سرانه های طرح مصوب شورای عالی به طور رایگان به شرکت مربوط واگذار نماید .
ماده ۹- شرکت یا شرکتهای وابسته و سازندگان شهرهای جدید می توانند اراضی مورد خریداری و تملک خود را تفکیک ، آماده سازی و مطابق کاربری های طرح های جامع و تفصیلی به اشخاص حقیقی یا حقوقی واگذار نمایند . شرایط متقاضیان ، نحوه تعیین بهاء ، شرایط واگذاری ، نحوه انتقال قطعی و
نحوه نگهداری شهر جدید تا استقرار شهرداری به موجب آیین نامه اجرائی این قانون تعیین می شود.
جهت دریافت مقاله کامل اینجا کلیک کنید.
گردآوری توسط: تحقیقستان